“We hopen via dit schrijven de collega’s extra inzicht te hebben gegeven omtrent onze intenties”. Zo besluiten management en directie hun memo gericht aan de werknemers van RST.
Maar in welke intenties krijgen we precies inzicht? Een paar citaten uit het memo en een reactie daarop van FNV Havens.

• Vanaf de eerste onderhandelingsronde hebben we aangegeven dat … een initiële verhoging voor de looptijd van de nieuw cao niet haalbaar is;

Vanaf ronde één is dit inderdaad de bewering geweest. Daar is bij gezegd dat er geld nodig is om materieel te vervangen en op te lappen en de zuidzijde op te knappen. Geen woord over noodzakelijke investeringen in personeel en het belang om werknemers, het belangrijkste kapitaal van de onderneming, betrokken en gemotiveerd te houden. Verder hebben wij ook nog een memo van 18 januari 2021 gelezen, ook van Directie & Management. Daar staat in hoe zeer de kopers van RST onder de indruk zijn van de uitmuntende operatie in een aantrekkelijke en groeiende markt. En dat ze er naar uitkijken om voort te bouwen op de best-in-class prestaties. In dat januari-memo wordt ook gesproken over belangrijke investeringen die vereist zijn om voor de verdere ontwikkeling en groei van RST. Maar de schrijvers van het memo zijn “vol vertrouwen in een goede en gezonde toekomst voor RST onder onze nieuwe aandeelhouder”. Dat klinkt heel anders dan “er kan voor de werknemers echt geen cent bij”. Het is belangrijk om oog te hebben voor alle elementen die je nodig hebt voor een uitmuntende operatie.

• RST heeft … sobere voorstellen gedaan … waarbij is geprobeerd om deze voorstellen zo min mogelijk impact te laten hebben op het maandsalaris;

RST begon onder andere met voorstellen om minder door te betalen bij ziekte, geen afbouw van schematoeslag toe te passen maar in één klap minder toeslag te gaan betalen bij een verandering van rooster, en het aantal verlofdagen te verminderen. Als we het memo goed begrijpen, gaat RST terug naar de tekentafel en kunnen deze voorstellen opnieuw gedaan worden. Voorstellen die grote impact hebben op het maandsalaris van werknemers die ziek zijn of de leeftijd hebben bereikt waarop ze uit de nachtdienst kunnen.

• Management en directie willen waar mogelijk blijvende werkzekerheid bieden … met uitzondering van de 15 arbeidsplaatsen die op kantoor door de TOS implementatie komen te vervallen;

Het is en blijft onduidelijk welke 15 arbeidsplaatsen men op het oog heeft en om welke reden RST per se niet wil dat FNV Havens meepraat over een regeling om de gevolgen voor de getroffen werknemers op te vangen. We hebben het management er zelfs aan moeten herinneren dat de ondernemingsraad nog advies gevraagd zal moeten worden.

• De koffiepauzes afschaffen;
  Dit voorstel is, zacht gezegd, nogal ingrijpend. Werknemers hechten bijzonder aan deze momenten om de maag te kunnen vullen en de blaas te kunnen legen. En om even kort met de collega’s te kunnen praten om daarna weer fris en scherp de werkzaamheden te hervatten. Verder is in al die jaren dat de koffiepauzes al bestaan, niet gebleken dat deze een “klantgerichte aanpak en uitmuntende operatie” niet in de weg staan. Integendeel. Wij willen daar niet vanaf.
• Voor nieuwe collega’s die in dienst treden na 1 januari 2021 willen wij voor een aantal arbeidsvoorwaarden afwijkende afspraken maken;
  Afwijkende afspraken betekent hier: slechtere afspraken. Minder verlof voor nieuwe werknemers, en geen nabetaling bij overwerk.
• Naast de bestaande inhuurpartijen willen wij ook bij anderen gekozen partners arbeidskrachten kunnen inhuren.
  RST blijft vasthouden aan dit voorstel om de bestaande inhuurpartijen te kunnen passeren, maar wil niet met die partijen en FNV Havens het gesprek aangaan over wat er in de huidige situatie mis gaat en hoe dit zou kunnen verbeteren. Sterker nog: RST meldt helemaal niets over de knelpunten in de inhuur die de reden zouden zijn voor dit voorstel. FNV Havens vindt het van het grootste belang dat bij RST alleen wordt ingehuurd bij bedrijven die een haven-cao hebben, dus een cao waar FNV Havens bij betrokken is. Anders is het hek van de dam en komen zowel de arbeidsvoorwaarden bij de verhurende bedrijven als die bij RST onder druk te staan. En het gaat bij arbeidsvoorwaarden niet alleen om “het cao-salaris”, maar ook om de pensioenregelingen en andere regelingen voor de oude dag, om vakantiegeld, om doorbetaling bij ziekte, om verlof en om tal van andere afspraken die nu in cao’s vastliggen.
• RST wil serieus kijken naar mogelijkheden voor een regeling waardoor collega’s eerder kunnen stoppen met werken.
  Die indruk hebben we inderdaad even gehad. We hebben berekeningen gemaakt die aantonen dat een relatief kleine investering (0,6% van de loonsom per jaar in een tweejarige cao) voor de toekomst een grote verbetering kan betekenen voor de werknemers. Van die werknemers wordt namelijk nogal wat gevergd. En daar mag best iets tegenover staan, in de vorm van een paar jaar eerder stoppen met werken. Maar ineens bleek elke investering hierin voor RST onbespreekbaar en was zelfs flink water bij wijn voor wat betreft onze looneis niet voldoende voor RST om tot afspraken te komen.

Kortom
FNV Havens vindt dat RST niet moet klagen over “FNV en de onderhandelingsdelegatie” (alsof dat twee verschillende dingen zijn), maar moet kijken naar wat belangrijk is voor het bedrijf. Dat is niet alleen een stel nieuwe tweedehandskranen aan de zuidzijde, maar ook aandacht voor de wensen en het welzijn van de werknemers, waarop het bedrijf altijd heeft kunnen bouwen. Die werknemers werken zich een slag in de rondte op de terminal, ook onder ernstig verzwarende omstandigheden als bij de implementatie van TOS, ook als het tijdelijk extra druk is, ’s morgens, ’s middags, ’s avonds en ’s nachts, alle dagen van het jaar. Als zij vragen om een paar jaar eerder te kunnen stoppen moet daar een mouw aan te passen zijn. Als zij vragen om meer taakroulatie, moet serieus gekeken worden naar de mogelijkheden. Als zij vragen om een loonsverhoging die niet alleen de gestegen kosten van het levensonderhoud dekt zoals het CBS dat bijhoudt, maar ook allerlei bijkomende kosten in de sfeer van gemeentelijke belastingen en ziektekostenverzekeringen, dan moet dat kunnen.

Met vriendelijke groet,

Danny Bossman, Corinne Bruin, Martin Geertsema en Joost van der Lecq