Zoals jullie weten wordt er gepraat over een nieuwe CAO voor APMTR en over nieuwe transitie-afspraken. In beide trajecten hebben we nu twee of drie ronden onderhandeling achter de rug. In deze nieuwsbrief brengen we jullie op de hoogte van de stand van zaken. Disclaimer: onderstaande weergave is dan ook een tussenstand en "er kunnen geen rechten aan ontleend worden".

Transitie-afspraken

Toen vanuit de vakbonden werd voorgesteld weer met beide APM Terminals en met de vakbonden (vier partijen) om de tafel te gaan om nieuwe transitie-afspraken te maken (of eigenlijk de bestaande afspraken te verlengen), opperden de werkgevers dat we eerst een CAO zouden moeten sluiten en daarna konden gaan praten over een transitie-protocol. Dat vonden we de verkeerde volgorde. De werkgevers stemden vervolgens in met het omdraaien van die volgorde: eerst overleg met de vier partijen en daarna de cao’s waarin de afspraken over transitie een plaats moeten krijgen.

Inmiddels zijn we het met de werkgevers over een aantal punten eens, maar nog niet over alles.

Arbeidsvoorwaarden

In grote lijnen blijven de arbeidsvoorwaardelijke afspraken (wat zijn je arbeidsvoorwaarden als je van APMTR naar APMT MVII overstapt) dezelfde als die we al hadden. Twee verschillen: 1. Iemand die bij APMT MVII op een lager salaris wordt ingedeeld dan hij had bij APMTR, krijgt wel een Persoonlijke Toeslag om dit verschil te compenseren, maar hij kan niet meer doorgroeien naar het maximum salaris dat hij bij APMTR zou kunnen gaan verdienen als hij daar gebleven was. Deze afspraak was overigens al vervallen sinds juli 2016 en zal dus niet terugkomen.

2. Overstappen naar APMT MVII betekent ook overstappen naar de pensioenregeling van APMT MVII. Er wordt geen nieuw onderzoek gedaan naar eventuele voor- of nadelen die dat uiteindelijk voor de hoogte van je pensioen zou kunnen hebben; het is wat het is. Er wordt ook geen compensatie betaald voor het feit dat een deel van de pensioenpremie die voorheen werd door de werkgever betaald, nu fiscaal bovenmatig is.

FNV Havens vindt deze aanpassingen van het arbeidsvoorwaardelijk protocol acceptabel.

Transitie

Voor wat betreft de afspraken over welke werknemers van APMTR in welke volgorde zouden kunnen overstappen naar APMT MVII zijn de besprekingen ook nog niet afgerond. Voorop staat dat overstappen alleen kan als er vacatures zijn bij APMT MVII. In de komende jaren worden ook vacatures (met name RCO, TA) verwacht, vanwege de bouw van twee extra kranen bij APMT MVII. Het precieze aantal is nog niet vastgesteld, maar de verwachting is dat dit er in tussen de 20 en 30 zullen zijn. Voor een belangrijk deel van de functies geldt dat de overstapvolgorde wordt bepaald door afspiegeling.

RCO en CO bij MVII

Over het vervullen van vacatures voor de RCO-functie en de CO-functie bij APMT MVII vindt nog overleg plaats. Enerzijds hebben we te maken met een groep (van ca. 35) werknemers bij APMTR die ook in 2013 al kraan in hun pakket hadden, maar die nog nooit zijn benaderd met de vraag of ze CO of RCO bij APMT MVII zouden willen worden. Anderzijds hebben we te maken met Terminal Assistents bij APMT MVII, die ook graag voor vacatures als CO en RCO in aanmerking komen. Als we voor afspreken dat één van beide groepen voorrang heeft, stellen we de andere groep teleur. Een dilemma dus.

Om die reden hebben we voorgesteld de vacatures CO en RCO om-en-om te laten vervullen door iemand van APMTR en de volgende vacature door iemand uit de TA-groep. Overigens moet in overleg met APMT MVII dan sowieso nog worden besproken hoe aan het "doorstromen" van TA’s naar CO/RCO-functies vorm en inhoud zal worden gegeven.

TA bij MVII

Voor TA-vacatures ligt het volgende idee op tafel: werknemers van APMTR komen daarvoor als eerste in aanmerking, en wel in afspiegelingsvolgorde in de volgende groepen:

• Eerst mensen uit de groep van ca. 35 werknemers die nog nooit een overstap-aanbod hebben gehad;
• Dan mensen uit de groep die op 1 oktober 2013 reeds een vast dienstverband hadden, maar die in eerdere instanties zijn afgewezen voor de (kraan)functie die ze wilden of die een eerder aanbod hebben afgewezen;
• Dan mensen die in oktober 2013 nog geen, maar op 1 januari 2016 wel een vast dienstverband hadden;
• Dan de overige werknemers bij APMTR met een vast dienstverband.

Pas als iedereen uit een groep benaderd is, komt de volgende groep aan bod. En nogmaals: we verwachten een aantal te vervullen vacatures bij APMT MVII vanwege de twee nieuwe kranen en verder nog een onbekend aantal door natuurlijk verloop.

Ontslagregels

Of we het willen of niet, we moeten rekening houden met de mogelijkheid dat APMT International ergens tussen 2021 en 2025 zou kunnen besluiten dat één APM Terminal in Rotterdam wel voldoende is. De concessie (zeg maar: vergunning) voor APMTR loopt in 2025 af. Het is wel een somber scenario en er is niemand die nu al met zekerheid kan zeggen dat dit zich wel of niet zal voordoen. Het zal zich zeker niet in de periode tot en met 2020 voordoen, voorspelt het APMTR-management. Maar stel dat dat APMTR op enig moment na 2020 toch ophoudt te bestaan, wat gebeurt er dan? "Dan gaan we zeker met de bonden in gesprek over oplossingen voor de mensen", zegt het management APMTR. Dat is natuurlijk mooi. Maar toch: er zal boventalligheid ontstaan. Volgens de ontslag-wetgeving zou dan door afspiegeling moeten worden vastgesteld wie er boventallig is.

De ondernemingsraad van APMT MVII heeft een jurist laten uitzoeken of – uitgaand van dat sombere APMTR gaat dicht scenario – APMTR en APMT MVII in het kader van die ontslagwetgeving samen als één bedrijf zouden kunnen worden gezien. Dat zou dan namelijk kunnen betekenen dat de personeelsbestanden samen ook als één bestand zouden moeten worden gezien, waardoor niet alleen APMTR-werknemers boventallig verklaard zouden kunnen worden, maar ook werknemers van APMT MVII. Volgens de uiterst summiere berichtgeving die FNV Havens over de bevindingen van die jurist heeft bereikt (het verslag dat die jurist heeft uitgebracht is bijvoorbeeld nog niet met ons gedeeld), ziet die jurist het aangaan van een nieuw transitieprotocol als mogelijke indicatie voor het bestaan van samenwerking. Maar het schijnt wel een verhaal te zijn met veel "als" "indien" "misschien" en "mogelijk". Zeker is dat (ook) andere factoren een rol spelen bij de beoordeling of sprake is van een zodanige samenwerking dat de APM Terminals (voor de buitenwereld) als één bedrijf kunnen worden gezien. Niettemin heeft de OR van APMT MVII zich op het standpunt gesteld dat er maar beter geen nieuw transitie-protocol kan worden afgesloten. En dit standpunt lijkt bij een deel van de APMT MVII gehoor te vinden.

Overleg met UWV

Allereerst vindt FNV Havens dat het principe "mens volgt werk" anno 2018 niet minder geldt dan anno 2014. Met andere woorden: als lading verschuift van APMTR naar APMT MVII, dan moeten (zoveel mogelijk) mensen mee kunnen verhuizen met die lading. Dat was de grondslag voor de transitie-afspraken in 2014 en dat is het nu nog. Het resoluut afwijzen van nieuwe transitie-afspraken, waar het overgrote deel van de APMT MVII werknemers juist veel te danken heeft aan de afspraken uit 2014, is in de ogen van FNV Havens, zacht gezegd, geen voor-de-hand-liggend en standpunt.

We kunnen ons echter wel voorstellen dat werknemers van APMT MVII de gedachte om bij een somber APMTR-scenario in de toekomst wellicht boventallig te worden verklaard, zeer onprettig vinden. Om die reden hebben we een afspraak gemaakt bij het UWV (dat de ontslagregels moet toepassen), om daar te vragen en hopelijk ook te horen in hoeverre het nu maken van nieuwe transitie-afspraken doorslaggevend zou kunnen zijn bij de beoordeling van de vraag of de twee personeelsbestanden ook als één bestand zouden moeten worden gezien. Tot nu toe hebben we namelijk alleen iets over de visie van één jurist gehoord, maar we willen meer duidelijkheid.

ALS UWV zou verklaren dat transitie-afspraken voor de periode 2018-2019 inderdaad zwaar wegen bij de beoordeling die zij wellicht ooit zouden moeten doen, kunnen we nadenken over of en zo ja hoe we daar een mouw aan kunnen passen. We willen werknemers bij APMTR echter niet de mogelijkheid ontnemen om met de M2-lading met behoud van goede arbeidsvoorwaarden mee te gaan naar MVII.

C-factor 2

Het is bijna een magisch begrip: een schadevergoeding volgens de oude kantonrechtersformule met c-factor twee. Die betekent grofweg dat je bij ontslag twee of meer maandsalarissen meekrijgt, voor elk jaar dat je bij APMTR gewerkt hebt. Deze schadevergoedingsregeling

- is vastgelegd in de APMTR-cao;

- wordt toegekend aan werknemers die op 1 januari 2016 bij APMTR in vaste dienst waren, als

- die werknemers tussen 1 juli 2020 (de datum waarop de werkzekerheidsgarantie afloopt) en 30 juni 2021 om bedrijfseconomische redenen door APMTR zouden worden ontslagen.

Deze regeling is in de cao gekomen toen het er in 2014 naar uitzag dat in 2017 maar liefst 80% van het containervolume van APMTR (2014) in 2017 bij APMT MVII zou worden afgehandeld. We wilden een extra zekerheid voor de mensen die het ook niet konden helpen dat er een nieuwe APM Terminal was verrezen, maar daar mogelijk wel hun baan door zouden kunnen verliezen. Het is tot nu toe anders gelopen. De ontwikkeling van APMT MVII verloopt trager dan gedacht, waardoor APMTR nu nog steeds hard nodig is om Maersk-lading in Rotterdam af te handelen. Daarnaast heeft Maersk overnames gedaan is samenwerkingsverbanden aangegaan, waardoor de volumes zijn toegenomen. En ten slotte zijn de APM Terminals in Rotterdam rijkelijker met lijnen en schepen bedeeld door Maersk Line dan we konden vermoeden. Zodoende is er momenteel sprake van een personeelstekort bij APMTR en worden er – omdat collegiale in- en uitleen ook nog geen soelaas biedt – volop nieuwe collega’s geworven. Dat neemt niet weg dat de toekomst onzeker blijft en een scenario – hoe somber ook – dat 80% van de lading van APMTR overgaat naar andere (APMT)-terminals tot de mogelijkheden blijft behoren. De wetenschap dat de concessie van APMTR in 2025 afloopt, maakt dit scenario helaas niet minder waarschijnlijk.

De vraag die FNV Havens aan APMTR heeft gesteld, was: is in dat geval het geld er ook om de schadeloosstelingen met "c=2" te betalen? Antwoord: "Ja, daar kunnen jullie op vertrouwen." Dat zouden we ook graag doen, maar liever zien wij een concrete post op de balans of een toezegging van het hoofdkantoor dat het financieel zal bijspringen indien APMTR (door een faillissement?) de poort moet sluiten en onvoldoende in kas heeft om aan de verplichtingen te voldoen. Nu schijnt het niet te kunnen volgens de boekhoudkundige regels om een voorziening op de balans te treffen, als er geen concrete plannen zijn om het bedrijf te sluiten. En die plannen zijn er niet. Maar een garantstelling van APMT International zou wel kunnen. Volgens APMTR is die garantstelling er impliciet, doordat het hoofdkantoor de cao-afspraken heeft goedgekeurd. Maar wij zoeken meer zekerheid.

Om die reden zullen wij zelf bij APMT International in Den Haag op bezoek gaan, om daar uit te leggen dat vertrouwen een mooi begrip is, maar dat in dit soort gevallen een handtekening onder een garantstelling pas de gewenste zekerheid geeft.

Een ander punt dat we aan APMTR hebben voorgesteld is om de doelgroep voor de schadeloosstellingsregeling uit te breiden tot alle werknemers in vaste dienst in 2018. Ook zij zouden immers de dupe kunnen worden van een eventueel besluit tot sluiting van de terminal. Maar die extra verplichting wil APMTR niet op zich nemen. APMTR ziet onder de huidige omstandigheden ook geen enkele aanleiding om dat te doen; het personeelstekort en hoe kunnen we het ladingaanbod afhandelen, zijn voorlopig de grootste problemen. Wel zegde APMTR bij herhaling toe dat mocht het onverhoopt en onverwacht toch nodig lijken om over reorganisaties te praten, de vakbonden onmiddellijk zullen worden benaderd om goede afspraken te maken. Ook voor de groep werknemers die niet onder de huidige "c=2" afspraak vallen.

Ten slotte

Het is veel tekst, maar we wilden jullie graag maximaal duidelijkheid verschaffen over de huidige stand van zaken.

In onze agenda staat nu voor a.s. maandag (22 januari 2018) dat we overeenstemming moeten bereiken over de teksten van de cao-afspraken die we wel hebben kunnen maken. We zullen jullie daar uiteraard over informeren als we daar uit zijn.

A.s. maandag vindt ook weer vier-partijenoverleg plaats over de transitie.

Op 29 januari a.s. hebben we een gesprek bij UWV.

We zullen APMT International zo snel mogelijk benaderen voor overleg over de financiële garantstelling.

Tot zover,

Namens de onderhandelingsdelegatie,
Joost van der Lecq