De toekomst van de kolencentrales staat de laatste tijd prominent op de agenda. Verschillende meningen tussen de politieke partijen en de komende Tweede Kamerverkiezingen domineerden afgelopen weken de media. Een belangrijk onderwerp ontbrak volgens de FNV nog in de publieke discussie: de medewerkers in de kolenketen in Nederland. Sluiting van de Nederlandse centrales betekent verlies van bijna 2800 banen in de energiecentrales en kolenketen zoals de kolenopslag en –overslag in Nederland.

FNV ondersteunt de afspraak in het Energieakkoord om het gebruik van fossiele brandstoffen terug te dringen, maar vindt dat de gevolgen van mogelijke sluitingen van kolencentrales niet op het bord van de medewerkers mogen komen.
FNV-bestuurder Ruud Cornelisse: ‘Of de centrales open blijven of niet, dat is aan de politiek. Maar wij doen aan hen wel een nadrukkelijke oproep om bij sluiting ook voldoende financiële compensatie voor medewerkers vanuit de Nederlandse Staat op te nemen. Dit is nodig om verlies van werk en inkomen te compenseren voor het verdwijnen van de werkgelegenheid in alle kolencentrales en in de kolenketen.’

Compensatie bij sluiting
FNV wil dat de gevolgen voor medewerkers ook onderdeel zijn van het kolendebat. De dreigende sluiting en de onzekerheden die hiermee gepaard gaan, trekken een wissel op werknemers. Cornelisse: ‘Werknemers worden ongeduldig en onrustig. Zij hebben het gevoel dat ze worden genegeerd en dat hun belangen niet worden meegewogen in de besluitvorming. Dat er enkel wordt gekeken naar compensatie voor de bedrijven en hun gedane investeringen. Maar het gros van de centrales is in handen van buitenlandse aandeelhouders en dan dreigt een geldcompensatie zo het land uit te stromen. FNV wil niet dat de medewerkers in de Nederlandse kolenketen het nakijken hebben en pleit dus voor een specifiek ‘Kolenfonds’ met geoormerkt geld bestemd voor deze groep medewerkers.’

Grote effecten op werkgelegenheid
In april afgelopen jaar drong de FNV bij minister Kamp aan om niet alleen te kijken naar milieueffecten en investeringen in de relatief nieuwe centrales, maar ook naar de effecten op de werkgelegenheid. Dit thema was tot dan toe nog onderbelicht in het publieke en politieke debat. Uit onderzoek, in opdracht van het ministerie van Economische Zaken, bleek deze zomer dat er bij een totale kolenexit zo’n 2.200 banen bij de traditionele kolencentrales zouden verdwijnen. Daarnaast raakt het ook 600 banen in de kolenoverslag, afvoer bijproducten, transport, controle- en inspectie en havendiensten. Cornelisse: ‘Medewerkers in deze functies doen gespecialiseerd werk. Het idee dat alle medewerkers direct in andere schone-energiebanen terecht kunnen, is niet realistisch. Daarom is dit Kolenfonds noodzakelijk om, naast het verlies van inkomen en pensioen, ook omscholing, transitievergoedingen, outplacement en – voor enkele sectoren – de reparatie WW te kunnen financieren.’

Bron:E&W DIGITAAL